شکنجه دردناک سه کودک به وسیله چکش و میله داغ؛ ابوالفضل ۲ ساله بر اثر آزار ناپدری خود روونه بیمارستان شد؛ فرماندهی انتظامی شهرستان گنبدکاووس از مرگ کودک سه ساله گنبدی بر اثر کتک کاری از طرف پدر خبر داد؛ عاملان پرونده کودک آزاری در سمنان دستگیر شدن؛ گزارش ۴ مورد کودک‌آزاری در شهرستان اهر؛ پرونده آتنا اصلانی کودک هفت‌ساله‌ای که یه چند وقت پیش قربونی قتلی ناجوانمردانه شد، به خط پایان رسید؛ کودکان ۶ تا ۱۰ سال قربانیان اصلی کودک‌آزاری و ده‌ها تیتر آزاردهنده دیگه همه مصادیقی از افزایش جرمی به نام کودک‌آزاری هستن که بدیش اینه در سال‌های گذشته روند روبه‌رشدی داشته.
چند روز پیش خبری منتشر شد که قلب خیلی از ما رو فشرد و چشمامون رو تر کرد: شکنجه سه کودک به وسیله چکش، میله داغ و دوختن دهن با چسب گرمایی.
این خبر تلخ و دردناک به سه کودک به نام‌های فاطمه ۱۲ ساله، ام‌البنین ۸ ساله و علی‌اکبر ۵ ساله مربوط میشه که به وسیله نامادری و پدر خود مورد آزارای جسمی و روحی قرار گرفتن. یکی از کودکان در حالی که دست‌هاش به میله‌ای بسته شده بود و قادر به حرکت نبود به وسیله یکی از همسایه‌ها پیدا شد و پرده از این فاجعه انسانی ورداشته شد.
بدنبال این خبر دوباره احساسات عمومی جریحه‌دار شد و تقبیح جرم «کودک‌آزاری» و درخواست واسه اعمال مجازات بیشتر واسه عاملین اینجور فعالیت‌های غیرانسانی و جنون‌آمیزی در بالاترین جایگاه نگرانی‌های مردم و مسئولین قرار گرفت.
پرونده‌ای که این بار در ماهشهر باز شد، به همه مردم یادآوری کرد که وقوع کودک آزاری‌های دردناک پایان نیافته و بازم تعدادی از بی‌دفاع‌ترین و معصوم‌ترین اقشار جامعه متحمل شکنجه‌های جسمی، روحی و جنسی در سراسر کشورمون هستن.
مدیرکل بهزیستی استان خوزستان با بیان اینکه دکتر غلامرضا شریعتی و دکتر مریم محبی (همسر استاندار خوزستان) کفالت دو تن از این کودکان رو برعهده گرفته‌ان و محسن بیرانوند، فرماندار بندر ماهشهر هم کفالت بچه سوم رو پذیرفته س، گفت: حساب « امداد ماهیانه‌ای» هم واسه این کودکان گشایش شده و بر این پایه هر ماه حدود ۳۵۰ هزار تومن به حساب اونا واریز می شه.
هم اینکه هزینه تحصیل، ایاب ذهاب و … اونا هم رو دوش بهزیستیه.
شنیدن جزئیات این‌گونه رویدادها هم زجرآوره چه برسه به دوخته شدن دهن به وسیله چسب گرمایی و شکستن استخون‌ها با چکش و میله داغ! اونم بدست کسایی که تصور میشه قراره در ناهمواری‌های زندگی و تلخی‌ها، آغوش گرمی باشن و دستی نوازش‌گر بر سر بچه خود بکشن و این اطمینان رو به اون بدن که همیشه و در هر شرایطی حامی‌اش خواهند موند و دردش رو درمان می کنن!
اما بعضی وقتا این راه برعکس طی میشه و والدین، خود به دیوهای عصیانگری تبدیل می‌شن که نه فقط گرمای دستانشون گونه‌های بچه رو نوازش نمی‌کنه که حتی تاریکی درونشون، جهانِ کودک رو به جهنمی مجسم تبدیل می‌کنه و خود می‌سوزن و می‌سوزانند.
پدر یا مادری که توان شکنجه دادن فرزندان خود رو دارن، مطمئنا بخش بزرگی از انسانیت خود رو پشت عواملی مثل جنون، مریضی روانی، اعتیاد یا توهم جای گذاشته‌ان چون که هیچ آدم سلیم‌العقلی توان چکش زدن به سر و دست کودکی بی‌دفاع رو نداره و این رفتار شنیع و بد رو تاب نمی‌آورد.
بدنبال این حرف‌ها شاید لازم باشه با جرم «کودک‌آزاری» و شکلای جور واجور جورواجور اون بیشتر آشنا شیم؛ بلکه بشه با افزایش آگاهی عمومی در کاهش مصادیق اون در جامعه گامی مثبت برداشت و رنگ و خنده و آرامش رو به دنیای همه کودکان جهان هدیه کرد.
کودک‌آزاری به چهار گونه عاطفی، بدنی، جنسی و غفلت و بی‌توجهی دسته‌بندی میشه.
کودک‌آزاری چیه؟
در مرحله اول باید بدونین که براساس پیمان‌نامه بین‌المللی حقوق کودک هر فرد زیر ۱۸ سال «کودک» حساب میشه.
هر فعالیتی که دلیل آزار روحی و جسمی و ایجاد آثار موندگار در وجود یه کودک شه، کودک‌آزاری بشمار می‌رود. از حبس در حموم یا زیرزمین گرفته تا تنبیه بدنی و تجاوز جنسی به کودک همه از مصادیق کودک آزاری فیزیکی هستن.
روبان آبی تیره، نماد مقابله با کودک آزاری
کودک‌آزاری به چهار گونه عاطفی، بدنی، جنسی و غفلت و بی‌توجهی دسته‌بندی میشه.
در آزار روانی یا عاطفی، خشونت، انتقاد زیادتر از اندازه، بی‌توجهی و استرس دادن به کودک از طرف والدین و تهدید به ترک اون دلیل بروز اضطراب و رنج شدید در کودک میشه و ممکنه در بزرگسالی اونو به تنهایی و در دنیای خود بودن بکشه یا فرد به خشونت، خشم شدید و جرم‌کاری روی بیاره.
بخاطر این، دکتر محمد طاهری، روانشناس کودک باور داره، کودک آزاری عاطفی شایع تر از کودک آزاری جسمی در کشوره و کودک آزاری جسمی یا بدنی به دلیل این که کرد بیشتری داره و از راه رسانه ها مطرح می شه، شایع تر به نظر برسه. اما واقعیت اینه که عادی ترین نوع کودک آزاری در جامعه ما، کودک آزاری عاطفی یا روانیه که متأسفانه به دلیل مخفی بودن کمتر مورد توجه قرار میگیره و اثرات جبران ناپذیری روی کودکان داره.
کودک‌آزاری بدنی، همون‌طور که از اسمش پیداست با شکنجه‌های جسمی کودک همراه س. از کبودی، جای گاز گرفتن، شکلای جور واجور زخم‌های غیرمعمول گرفته تا شکستگی استخون و آسیب‌های سر، ستون‌مهره‌ها یا اعضای داخلی بدن رو شامل میشه.
از علایم کودک‌آزاری جنسی می‌توان به عفونت‌های اداری زیاد، خونریزی، زخم یا ترشح در ناحیه تناسلی بدون وجود دلیل پزشکی، خودآزاری، فرار، خشونت و خشونت بدون دلیل، تنهایی، در خود رفتن، سکوت و تلخی یا خودکشی اشاره کرد.
این کودکان همیشه نگران و گوش بزنگ هستن و با کوچیکترین صدا یا اتفاقی پریشون می‌شن.
در مورد آخرین دسته‌بندی آزار کودکان، یعنی غفلت و بی‌توجهی هم باید گفت که نبود رسیدگی و مراقبت درمورد نیازای لازم کودک و مسایل بهداشتی و درمانی و بی‌توجهی به سلامت اون آزار دادن به کودک حساب می‌شن.
خشونت، انتقاد زیادتر از اندازه، بی‌توجهی و استرس دادن به کودک از طرف والدین و تهدید به ترک اون دلیل بروز اضطراب و رنج شدید در کودک میشه
حقوق کودکان در ایران
براساس آمار سال‌های گذشته می‌توان این‌گونه جمع‌بندی کرد که در ایران بعد از آزار عاطفی و روانی، بیشترین گزارشات به آزار بدنی کودکان مربوط میشه که جدیدترین اون شکنجه‌ی دردناک سه کودک ماهشهریه که در اول گزارش به اون اشاره کردم.
بد نیس بدونین که دولت ایران از سال ۱۳۷۳ به پیمان‌نامه حقوق کودک پیوسته است. این کنوانسیون بین‌المللی که تا حالا ۱۹۳ کشور به اون ملحق شده‌ان، ۴ بخش اساسی به توضیح زیر داره:
- هیچ کودکی نباید از بی عدالتی رنج ببره.
- وقتی‌که در مورد کودکان تصمیم‌گیری میشه، باید منافع عالیه اونا در راس قرار گیرد.
- کودکان حق زندگی داشته و باید رشد کنن.
- کودکان حق دارن آزادانه عقاید و نظرات خود رو بگن و این نظرات در همه اموری که به اونا مربوط میشه، باید روش زوم بشه.
هم اینکه باید گفت در ایران، با تلاش‌های خوب قانونگذاران و با تکیه بر اصول اسلامی، قوانین خوبی وضع شده، اما با این وجود هم اونقدر نواقص و ابهامات قانونی محسوس و مؤثره.
قانون پشتیبانی از کودکان و موادی از قانون مدنی و قانون مجازات اسلامی و آئین قضاوت، هرچند تا حدودی فضای خالی قانونی رو پر کرده اما گرفتار به ابهامات و نواقصیه که دست دستگاه قضایی و مراکز مددکاری رو بسته س.
دو موضوع برجسته در این مورد، نبود شفاف سازی کودک آزاری جسمی و روحی و رابطه اون با تنبیه بدنیه؛ چون که قوانین حدمتعارف تنبیه مدنی رو تعریف نکرده، ضمن این که قانون می‌تونست به اولویت بندی راهکارهای مناسب تربیتی هم بپردازه.
از طرف دیگه، ضعف سیستم گزارش‌دهی و کشف جرم در بخش کودک آزاری، ضرورت اهتمام بیشتر قانونگذاران در جهت ارائه راهکارهای قانونی بیشتر از قبل می‌طلبد. ضمن این که مجازات‌ها و اقدامات تامینی مناسب با کودک آزاری هم خود بحثی مهمه؛ چون که خیلی راحت نمی‌توان همیشه حکم به عزل سرپرست خونواده ای به دلیل آزار کودک داد؛ چون بخشی از این پدیده ها، به وجود اومده به وسیله نا آگاهی، ضعف اقتصادی و عواملی مثل این ان، که با صرف مجازات زندان یا جریمه نقدی قابل جبران نیس.
کودکان حق دارن آزادانه عقاید و نظرات خود رو بگن و این نظرات در همه اموری که به اونا مربوط میشه، باید روش زوم بشه.
فقر فرهنگی و اقتصادی عاملین اصلی کودک‌آزاری هستن
به باور خیلی از کارشناسان و روانشناسان، فقر فرهنگی و اقتصادی عامل مهم آزار فرزندان هستن.
کلا، فقر از عوامل مؤثر در گسترش خیلی از جرایمه. فقر دلیل میشه تا کودکان از دسترسی به نیازای اساسی خود مثل آموزش، بهداشت، تغذیه و … محروم شن. یا والدین به دلیل فشارهای مالی با رفتارهایی، چون خشونت، خشونت و بی‌توجهی کودکان رو مورد آزار بذارن.
فقر فرهنگی هم به اندازه فقر اقتصادی در کودک آزاری دخالت داره. مسئله کودک آزاری در بین افراد تحصیلکرده و با بضاعت مالی خوب هم دیده میشه. بدیش اینه در فرهنگ ما این موضوع که کودکان تا تنبیه بدنی نشن، بزرگ نمی‌شن، هست، پس فرهنگ خشونت در جامعه ما نهادینه شده، در حالی که موندگاری این خشونت‌ها می‌تونه به ترس، اضطراب و خشونت در کودک، مخفی کاری، شب ادراری،نبود اعتماد به نفس و نبود قدرت رابطه با بقیه شه، طوری که بیشتر کودکان و نوجوانان گناهکار از خشونت‌های خونگی رنج برده‌ان.
فقر فرهنگی و اقتصادی عاملین اصلی کودک‌آزاری هستن
باید توجه داشت که کودک آزاری با تنبیه فرق داره.
با تنبیه به کودک می‌فهمانند که باید رفتار خود رو اصلاح کنه، اما بدیش اینه به دلیل نبود آگاهی و هم اینکه نقض قانونی خیلی از پدران و مادران به بهونه تنبیه کودکان خود رو در برابر هر گونه آسیب روحی و روانی قرار میدن.
مهمترین عواملی که در جلوگیری از کودک آزاری باید به اون توجه شه، آشنایی خونواده ها و آگاهی دادن و آموزش به اونا در مورد حقوق بچه گونه. متأسفانه بیشتر اتفاقات، کودک آزاری به دلیل ناآگاهی والدین و مراقبان کودک اتفاق میفته و آموزشای بسیار ساده و ابتدایی می تونه از وقوع خیلی از مشکلات جلوگیری به عمل آورد؛ ضمن این که خود کودکان هم باید به حقوق خود آشنا شن.
کودکان رده چهار تا هفت سال بیشتر از دیگر رده‌ها در برابر کودک آزاری قرار دارن.
کودکان رده چهار تا هفت سال بیشتر از دیگر رده‌ها در برابر کودک آزاری قرار دارن. این گروه سنی با ۳۰ درصد، گروه از اول تولد تا سه سالگی و هم از هشت تا ۱۱ سالگی هر یک با ۲۶ درصد و گروه ۱۲ تا ۱۵ سال با ۱۵ درصد، بیشترین گروه سنی تحت کودک آزاری‌ها حساب می‌شن.
این دسته از کودک آزاری‌ها در خونواده‌های فقیر از نظر اقتصادی و فرهنگی بیشتره.
در سال ۸۴ از بین آمار کودک آزاری، سوء به کار گیری کودکان در تکدی گری و جلوگیری از تحصیل ۳/۸ درصد، بوده.
البته مواردی که در برگیرنده کار اجباری بچه گونه، بین آمار ذکر نمی‌شه که با احتساب اونا، کودک آزاری به وجود اومده به وسیله فقرخانواده‌ها آمار بلند بالایی میشه.
در کلیه کشورای جهان، دلیل اصلی قاچاق کودکان هم در فقر اقتصادی خونواده ها نهفتهه.
البته جالبه بدونین که بعضی وقتا سیستم به درد نخور ارزش گذاری در مدارس و روش‌های تنبیهی ناجور از عواملیه که دلیل آزارهای جسمی و روانی کودکان میشه. بنا به آمار انجمن پشتیبانی از حقوق کودکان، ۶/۳ درصد از کودک آزاری‌ها در سال ۸۴ به وسیله مدیران و معلمان بوده.
گذشته طولانی کودک‌آزاری در جهان
کودک آزاری پدیده جدیدی نیس و سابقه طولانی در جهان داره.
در رم کشتن بچه حق قانونی والدین بوده.
اعراب هم قبل از روی آوردن به دین اسلام دختران خود رو زنده به گور می کردن و فروش دختران در چین قدیم عادی بود.
در ایران هم کودک آزاریا از دوره صفویه شروع و تا اواخر دوره قاجار ادامه داشت. این موارد در حالی روی میده که نبود آزار کودکان و رعایت حقوق بچه ها در کلیه دینای الهی و ارشادات مصلحان بشری مورد تأکید بوده تا جایی که در اسلام تأکید شده که بچه بر پدر حقوقی داره که پدر باید اونا رو تأمین کنه.
کودک آزاریا رو با تلفن ۱۲۳ مطرح کنین
شماره تلفن ۱۲۳ به خاطر سه رقمی بودن خیلی راحت واسه همه مردم مخصوصا کودکان آسون الوصوله. این شماره تلفن در ۱۹۰ شهرستان کشور قابل شماره گیریه و مردم می تونن موارد کودک آزاری، همسرآزاری و خودکشی رو به اون گزارش کنن.
هم اینکه اشاره کنم که شهروندان تهرانی می‌تونن در صورت مشاهده هر گونه کودک آزاری با دفتر دادستان به شماره ۳۳۱۱۴۱۳۶ تماس بگیرن.
